Stone Temple Pilots - Tiny Music ...

Stone Temple Pilots -Tiny Music...(LMF593)

Stone Temple Pilots Go Glam en Word Psychedellic op kleine muziek... Liedjes uit de Vaticaanse Gift Shop: Inclusief "Big Bang Baby" en "Trippin' op een gat in een papieren hart"

Ervaar het dubbel-Platinum 1996 album in audiofiele geluid voor de eerste keer: de genummerde editie van Mobile Fidelity 180g 45g 2LP-set is afkomstig van de originele analoge tapes

1/2” / 30 IPS analoge master naar DSD 256 naar analoge console aan draaibank

Als grote kunst, zoals velen geloven, inherent polariserend is, dan rangschikt de Stone Temple Pilots 'Tunes van de Vaticaan Gift Shop gemakkelijk als het beste album van de in Californië gevestigde band. Tegelijkertijd gevierd en gecastreerd bij de release in het voorjaar van 1996, vindt de derde full-length zanger van de groep Scott Weiland en bedrijf hun "grunge" -palet uit met een slimme mix van glamrock, psychedelische, jangle pop en andere gerelateerde stijlen. Na te hebben geprofiteerd van long-view herbeoordelingen die de vooroordelen en gemeenheid van de eerste kritiek verliezen, wordt de dubbele pepllatinum-inspanning nu grotendeels en terecht gezien als een creatief meesterwerk. Des te meer reden waarom het referentieproductie verdient.

Afkomstig van de originele analoge tapes, gedrukt bij Fidelity Record Pressing, en gehuisvest in een Gatefold Stoughton-jack, presenteert de genummerde editie 180g 45RPM 2LP-set van Mobile Fidelity het eerst in audiofiel geluid. De verzameleditie speelt met niveaus van scheidingsgraden en dynamiek die het verzamelen van segmenten, beeldvorming en dynamiek speelt verder op wat het kwartet bereikte op een album dat werd opgenomen in Westerly Ranch - een uitgestrekte locatie ten noorden van Santa Barbara, CA, waar een herenhuis van 25.000 vierkante meter en omsidentie voor de ambities van de band een verkennend canvas werden.

Stone Temple Pilots, onder toezicht van producent Brendan O'Brien, gebruikte slaapkamers, gangen, badkamers en het gazon om een brede mix van texturen, ruimte en sfeer vast te leggen die de voor de hand liggende (en enigszins onverwachte) sprong van de groep van normale "alternatieve" status naar een kunstenaar wiens ambities verder gingen dan die van veel van zijn tijdgenoten. U kunt de veelheid aan details en tonaliteiten horen met een ongekende helderheid, aanwezigheid en reikwijdte op deze fantastische heruitgave, die ook de impact en punch levert die elke rockplaat verdient. Nog een enorme troef: de diepte, korrel en toonhoogte van de stem van Weiland.

Voor alle aanstekelijke refreinen en glossy melodieën die Tiny Music helpen maken schitteren, de vocale uitvoeringen van de overleden zanger als de beste die de veelgestreepte Weiland heeft gecommitteerd aan tape. Niemand minder dan de Smashing Pumpkins 'Billy Corgan - die, net als veel collega's en critici, een dringende behoefte voelde om de plaat opnieuw te evalueren terwijl zowel de tijd voortduurde als de zelfingenomenheid die aan de "alternatieve" scene was gehecht, vervaagde - de inspanningen van Weiland prees door op te merken: "[Zoals] Bowie kan en doet, het was Scott's frasering die zijn muziek in een unieke, duwde."

Glad en divers, die eigenschappen zijn overal op Tiny Music... Liedjes uit de Vaticaanse Gift Shop. Van de slimme combinatie van emotionele nabijheid en afstand brengt hij naar de catchy, zij het uiteindelijk melancholische "Lady Picture Show"; tot de lounge-fly balladeering die ervoor zorgt dat "And So I Know" lichtaardig is, vergelijkbaar met een bleary-eyed house band's laatste nummer op een 4 A.M. bar; tot de moeiteloze coole en laissez-faire non-capsiteit die hij articuleert op de Slijt.

Het laatste nummer, de eerste single van de plaat en per Weiland een bewuste poging van de band om de eerdere benaderingen te deconstrueren, leent duidelijk van de Rolling Stones 'Jumpin' Jack Flash. Daarom trok het nummer allerlei weerhaken van nee-zeggers. Hun minachting strekte zich uit tot het meeste materiaal op Tiny Music... Songs van de Vaticaanse Gift Shop, die indirect verwijst naar andere gewaardeerde acts zoals de Beatles, Cheap Trick, T. Rex en Lush. Die cynici slaagden er niet in om te begrijpen dat Stone Temple Pilots hulde brachten en een ontploffing hadden, met zelfs Weiland, toen worstelen met ernstige middelenmisbruik en juridische kwesties, en in de actie stapten.

De sceptici van Stone Temple Pilots richtten ook een dove oor op het stellaire popvakmanschap, kleverige haken en sluw commentaar op machinaties en roem in de muziekindustrie. Om nog maar te zwijgen van de intentie van de band, vanaf het begin duidelijk gemaakt. In een interview in 1994 verklaarde gitarist Robert DeLeo: “Het laatste wat ik met deze band wilde doen, was iedereen laten geloven dat we iets hebben uitgevonden.”

Gezien door die lens en de achterafbezienswaardigheidsgeschiedenis, en gewaardeerd onafhankelijk van de zelfingenomen authenticiteitsnormen van de dag, Tiny Music... Liedjes uit de Vaticaanse Giftwinkel klinkt onbevreesd terwijl hij gezaghebbend alle juiste dozen controleert op plezier, smaak en finesse. Deels knipogende send-up, deels eerbetoon aan de glitterrock leeftijd, en deels middelvinger naar de hippe menigte die niet wist wat ze ontbraken, deze klassieker uit het midden van de jaren 90 nodigt je herhaaldelijk uit om de naald te laten vallen en op het spel te drukken.